Blutspende in Zell am See
Blutspende in Zell am See
Door: Marc Boers
Bij deze een berichtje van mijn ‘Spende’- ervaringen in Zell am See.
Op het moment werk ik in Oostenrijk als (sport) masseur bij TauernSPA.at in Kaprun. Omdat ik ‘um herum’ deze tijd toch weer een oproep van Sanquin verwachtte en ik mijn donoractiviteiten voor 3 maanden in NL had stilgelegd, dacht ik dat het misschien wel een origineel idee zou zijn om hier (in Oostenrijk)te gaan doneren.
Nadat ik contact met 1 van mijn Oostenrijkse vrienden had gehad met de vraag hoe en/of wat en wanneer kreeg ik een link doorgestuurd van het Rotes Kreuz met de data van ‘Blutspende’ momenten. Deze doneermiddagen/-avonden worden door het Rode Kruis verzorgd in scholen, sportzalen, gemeenschapshuizen e.d. In Kaprun was op korte termijn geen Blutspende gepland. In Zell am See (stad 6 km. verderop)op 29 januari wel !
Via de link heb ik contact gezocht met het Rotes Kreuz en uitgelegd dat ik seizoenswerk bij TauernSPA deed en al 33 jaar donor ben in NL en dat ik graag Blut zou willen spenden in Oostenrijk. ( O neg. nog wel !)
‘Vriendelijk’ als de Oostenrijkers zijn vonden ze het een geweldig idee en nodigden me van harte uit om met ‘Lichtbildausweis’ (paspoort / ID bewijs / Rijbewijs) tussen 16.00 en 20.00 naar de Volksschule (een soort basisschool)in Zell am See te komen.
In wezen is ‘het traject’ niet zo verschillend als in NL. Middels bordjes word je eerst naar een ruimte geleid waar je een vragenlijst net zoals bij Sanquin moet invullen. Deze vragenlijst zou een kopie van die van Sanquin kunnen zijn! Het zijn werkelijk waar dezelfde vragen .. maar dan in het Duits.
Op de vraag of ik het afgelopen half jaar 3 maanden of langer in het buitenland heb gebivakkeerd moest ik nu ‘ja’ invullen.
(Ik ben tenslotte pas sinds begin Januari in Oostenrijk en daarvoor ben ik langer dan 3 maanden in NL geweest … (men wilde wel graag weten ‘waar’ in NL … Loon op Zand was akkoord))
Na het invullen van de vragenlijst kun je naar een arts toe die je temperatuur opneemt op je ‘Stirn’ (voorhoofd)met een infrarood / afstand temperatuurmeter. Dan (ook in je middelvinger !!)wordt ijzergehalte geprikt en bloeddruk gemeten / hartslag geteld.
Dan mag je direct met je door de arts ondertekende formulier doorlopen naar de afnamelocatie.
In deze (uitermate professioneel, maar) min of meer op een veldhospitaal lijkende opzet zoek je een vrij bed uit en wordt er vriendelijk gevraagd of je Re. of Li. wilt geven. Een uitermate vriendelijke medewerker (niet in Dirndl jurk of Lederhose) van het Rode Kruis prikt je en blijft naast je zitten totdat je gereed bent.
Nadat je bloed hebt gegeven word je vriendelijk naar de ‘Ruheraum’ uitrustruimte gewezen waar je een drankje en ‘Imbiss’ (chocoladereep / koek …) krijgt aangeboden.
Nadat ik mijn collegae en vriend die het uitzoekwerk voor me had gedaan had gemeld dat ik ‘Blut gespendet’ had kreeg ik direct ‘Duimjes’ omhoog, klappende handjes en berichtjes als: ‘Super !!!!’. ‘Dank je voor je donatie !!!’ en ‘Dank je dat je bij ons in Oostenrijk bloed geeft !!!’ ‘Ganz Toll !!!!’ (alsof ze ‘zelf’ voordeel hadden bij mijn donatie!)
Oostenrijkers zijn een ‘Trots’ volk en iedereen die me ’s morgens met een pleister (toen ik het verband van de wond afhaalde ging de wond weer open en begon het weer te bloeden … dus had ik er een pleister overheen geplakt) zag lopen en hoorde dat ik Blut gespendet had vloog me bijna om de hals om me te bedanken ! Werkelijk …. als je hier Blut gaat spenden word je echt als een held weggezet !! (toevallig droeg ik dat shirt ook toen ik bloed ging geven).
In mijn afsluitende gesprek met een medewerker van het Rode Kruis (‘Ze’ vonden het allemaal toch wel erg bijzonder dat een Nederlander die 3 maanden in Oostenrijk werkt zo graag bloed komt spenden!!) word ik nog eens gewezen op het feit dat: waar ook ter wereld een bloedtransfusie plaatsvind of waar ook ter wereld een Rhesus kindje wordt gered, er altijd ‘een Oostenrijker’ onzichtbaar aanwezig is.
(Karl Landsteiner die de bloedgroepen ‘ontdekte’ was een Oostenrijker ! Op zijn Geburtstag vieren wij wereldbloeddonordag)
Het was en blijft op z’n zachtst gezegd een onvergetelijke ervaring !!!
Groet Marc Boers.
(Overigens is de maximale ’Spende älter (Doneerleeftijd) 65 jr!)