Bloeddonor in België

Bloeddonor in België.

Door: Hanneke Frenken

In Nederland wordt de voorziening van bloed- en bloedproducten geregeld door Sanquin, in België is Het Rode Kruis hiervoor verantwoordelijk.

Jarenlang is Olga plasmadonor geweest. Het idee om dit te gaan doen kwam tijdens een EHBO cursus. ”Het is een kleine bijdrage, waar veel andere mensen mee geholpen kunnen worden,”vertelt ze. ”Samen met mijn zus en een paar vrienden ging ik elke twee weken naar de bloedbank. Dit was ’vaste prik’, tenzij iemand ziek was, of andere verplichtingen had.”

Naast plasmadonor heeft ze zich ook als donor ingeschreven voor organen en beenmerg. De regels voor donatie zijn in Nederland en België ongeveer hetzelfde. Bij binnenkomst moet er eerst een vragenlijst met vragen over medicijngebruik en de medische toestand in worden gevuld. Daarna beslist een arts of er gedoneerd mag worden.

Het geven van plasma gaat een beetje anders dan bij volbloed. De donor krijgt een naald aan de binnenkant van de elleboog. Eerst wordt een zakje bloed afgenomen. Dit gaat in een speciale centrifuge, hierin worden de bloedcellen van het plasma (vocht) gescheiden. Via dezelfde naald ontvangt de donor een gedeelte van de rode bloedcellen terug.

Vervolgens wordt een tweede zakje afgenomen. Wanneer ook dit door de centrifuge is geweest wordt de rest van de rode bloedcellen teruggegeven. Het geven van bloed duurt gemiddeld 10 tot 15 minuten, plasma heeft wat meer tijd nodig. Ook in België krijg je na afloop een kop koffie, of iets anders te drinken. De meeste Nederlanders kiezen voor een roze koek, Belgen gaan voor een bonbon, of een ander koekje.

Soms kwam het weleens voor dat iemand zich slap voelde, of zelfs flauwviel. Wanneer dit gebeurde kreeg diegene meteen een borreltje. Wat daar in zit weet Olga niet, maar het zorgde er wel voor dat het meteen een stuk beter ging.

In Nederland en België ontvangen donors geen geld voor het geven van bloed. Wanneer dit wel zo zou zijn is de kans groot dat mensen gaan liegen over hun medische achtergrond, waardoor de veiligheid voor zowel de gever als de ontvanger niet meer gegarandeerd kan worden. Wel worden er kleine beloningen weggegeven, zoals een horloge, uit eten, of een overnachting aan zee. Om de vijf à tien jaar ontvangt een donor een bloemetje op de locatie waar hij altijd doneert.

Tien jaar is Olga met veel liefde en plezier plasmadonor geweest, volbloed heeft ze nooit gegeven. Helaas kreeg ze te maken met een ongeval, waarbij ze een bacteriële infectie opliep. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze noodgedwongen moest stoppen.

***